RITOS E CONTRACULTURAS RURAIS.
  RUPTURAS NA RAIA.
2024- Present



Ritos e Contraculturas rurais. Rupturas na raia
é un proxecto de investigación artística que explora os rituais e as contraculturas na Galicia rural, con especial atención á franxa fronteiriza con Portugal. A partir de prácticas audiovisuais, performativas e de arquivo, o proxecto cuestiona os imaxinarios binarios que historicamente definiron o territorio —rural/urbano, tradición/modernidade, vida/morte— e propón lecturas alternativas, situadas e críticas. As súas pezas examinan espazos liminares onde a fronteira vai máis alá da xeográfia . O proxecto constrúe así un arquivo vivo de transformacións culturais e territoriais, propoñendo que, na fronteira, habitar tamén é estar en constante tránsito.


Ritos e Contraculturas rurais. Rupturas na raia
 is a project that explores rituals and countercultures in rural Galicia, questioning the relationships between spaces and territories. Galicia, usually associated with nature, has been romanticized, historically linked since the 19th century to mysticism and a nature/culture dichotomy. The work seeks to challenge these binary imaginaries, such as rural/urban and tradition/modernity, while simultaneously building an archive of the transformation of myths and traditions alongside the territory itself.


SANTA MARTA (2024)

Esta primeira peza naceu do regreso ao fogar en As Neves, aos rituais de Santa Marta, á súa procesión que nos acompaña desde a infancia, un espazo que funde o antigo co contemporáneo. A Santa Marta, a romaría homónima en As Neves —na que devotas e devotos percorren as rúas en cadaleitos— convértese nunha reflexión sobre a finitude, a comunidade e a circulación global das imaxes. O traballo explora as perspectivas entre o global e o local, as tradicións e as masas, e a influencia da tecnoloxía na cultura, tanto como medio de preservación como dispositivo colonial para difundir a "realidade" a través da construción da perspectiva.


This first piece was born from the return home to As Neves, to the rituals of Santa Marta, to its procession that has accompanied us since childhood, a space that fuses the ancient and the contemporary. This work explores the perspectives between the global and the local, traditions and the masses, and the influence of technology on culture, both as a means of preservation and as a colonial device for disseminating "reality" through the construction of the perspective.



A SENRA (2025)


En A Senra, unha videoperformance reconstrúe dous rituais que comparten espazo: unha ofrenda nun peto de ánimas e un rito de fertilidade xunto ao río Termes. Pontes e petos convértense aquí en símbolos de tránsito, memoria e coidado, unindo o mundo dos vivos co dos mortos. A obra propón unha reflexión sobre a vida e a morte, o paso e a permanencia, a través da paisaxe e das súas marcas espirituais e comunitarias.


In A Senra, a video performance reconstructs two rituals that share the same space: an offering at a peto de ánimas (wayside shrine for souls) and a fertility rite by the river Termes. Shrines and bridges here become symbols of passage, memory, and care, connecting the world of the living with that of the dead. The work reflects on life and death, transition and permanence, through the landscape and its spiritual and communal traces.


O proxecto continuou a súa exploración durante a residencia na Fundación Granell, onde nos achegamos a outros ritos da raia e fomos trazando unha cartografía propia a través deles. Neste proceso, a investigación levounos tamén a idear un refuxio, un espazo simbólico e material no que converxen as historias recollidas, os restos atopados e as imaxes que se foron construíndo. A residencia abriu así un novo capítulo, expandindo o diálogo entre ruína, memoria e futuro, e situando a práctica artística como unha forma de percorrer e habitar territorios liminares.





The project continued its exploration during the residency at the Fundación Granell, where we engaged with other borderland (raia) rituals and began tracing a cartography through them. In this process, the research also led us to conceive a refuge —a symbolic and material space where collected stories, found remnants, and constructed images converge. The residency thus opened a new chapter, expanding the dialogue between ruin, memory, and future, and positioning artistic practice as a way of crossing and inhabiting liminal territories.